Het mechanisme voor de regulering van de koolstofgrenzen van de Europese Unie (CBAM) is op 1 oktober op proef gestart, met een overgangsperiode tot eind 2025 en geleidelijk volledig geïmplementeerd van 2026 tot 2034.Op dit momentDe EU is de eerste economie ter wereld die een "koolstoftarief" heeft ingevoerd.

Dit betekent ook dat hoge CO2-emissies van elke schakel in de toeleveringsketen tot hogere CO2-beheerkosten voor geëxporteerde producten zullen leiden.

Momenteel zijn slechts twee chemische producten, meststoffen en waterstof, onder de EU-koolstoftarieven in China.op de China Chemical Green and Sustainable Development Conference georganiseerd door de Chinese Petroleum and Chemical Industry Federation en de Chinese Chemical Environmental Protection Association, Li Shousheng, voorzitter van de Chinese Petroleum en Chemical Industry Federation, vertelde onze verslaggever, Onder hen, worden de meststoffen van China voornamelijk geëxporteerd naar Zuidoost-Azië,met een klein uitvoervolume naar de Europese UnieHet is duidelijk dat de Europese Commissie niet bereid is om de invoer van waterstof uit China te beperken.het is zeer waarschijnlijk dat organische chemicaliën en kunststoffen in het verzamelingsgebied worden opgenomen, die onvermijdelijk een aanzienlijke invloed zal hebben op de chemische industrie

Het is bekend dat China een belangrijke producent en consument van aardolie en chemische producten ter wereld is.Maar "groot, maar niet sterk" is nog steeds de huidige situatie van de Chinese olie- en chemische industrieHet algemene niveau van groene ontwikkeling in China is momenteel niet hoog genoeg, het fundament is relatief zwak.de industriële structuur wordt nog steeds gekenmerkt door een hoog energieverbruik en hoge CO2-uitstootDe problemen die de veilige, groene en koolstofarme ontwikkeling van de Chinese aardolie- en chemische industrie beperken, zijn nog steeds prominent.

Het is duidelijk dat de productie van chemische stoffen in de Gemeenschap in de afgelopen jaren sterk is toegenomen, maar dat de produktie van chemische stoffen in de Gemeenschap in de afgelopen jaren niet is toegenomen.met een hoog aandeel energieverbruikende producten. veel basisproducten in bulk, zoals natron, bijtende natron, calciumcarbide, coke, synthetisch ammoniak, ureum, alsmede algemene synthetische materialen zoals polyvinylchloride en polypropyleen,alsmede organische siliciummonomeren, met een hoog materiaalverbruik en hoge uitstoot, zijn de grootste productiecapaciteit ter wereld.de structurele tegenstrijdigheid van beperkte high-end producten in China is ook zeer prominentLi Shousheng zei:

De productiecapaciteit en de productie van meer dan 20 soorten basischemische bulkproducten van China staan echter al vele jaren op de eerste plaats in de wereld.Hoogwaardige materialen zoals high-end polyolefinen, hoge sterkte en hoge modulus koolstofvezels, high-end elektronische chemicaliën, high-end membraanmaterialen en reagentia van hoge zuiverheid, evenals high-end velden,zijn al vele jaren afhankelijk van invoerDe tekortkomingen van het overschot in de lage klasse, het tekort in de hoge klasse en de zwakke innovatie worden steeds duidelijker.Wat zijn de grootste tekortkomingen en beperkingen voor een kwalitatieve ontwikkeling en het bereiken van het doel om een petrochemische krachtbron te worden?.

In dit kader zijn er meer dan 3000 ondernemingen in de petrochemische industrie van China met een energieverbruik van meer dan 10000 ton standaardkolen.een groot aantal apparaten en activa voor het inventariseren van energieverbruik en koolstofemissiesIn 2020 bedroeg het totale energieverbruik van de petrochemische en chemische industrie van China 685 miljoen ton standaard kolen, en de totale koolstofuitstoot was ongeveer 1.384 miljard ton kooldioxide-equivalent, met ongeveer 13% van de totale industriële emissies.

De strategie voor koolstofpieken en koolstofneutraliteit stelt hogere eisen aan de petrochemische industrie.de petrochemische industrie moet objectief een bepaalde hoeveelheid CO2-uitstoot groeiHet land heeft duidelijk gemaakt dat de petroleum- en chemische industrieën tegen 2030 een koolstofpiek moeten bereiken en de industrie wordt geconfronteerd met grote druk van een koolstofarme ontwikkeling.Grote CO2-reductie, koolstofvrije en negatieve koolstoftechnologie moet worden versterkt, en er moeten basiscapaciteiten worden opgebouwd, zoals monitoring, boekhouding en verificatie van koolstofemissies