Het chemisch afbreekbare plastiek wordt beschouwd als om één van de veelbelovendste groene verpakkingsmaterialen. Het is een nieuw type van plastiek dat snel in het natuurlijke milieu kan degraderen en verdwijnen na wordt verworpen zonder milieuvervuiling te veroorzaken.

Volgens de definitie door ASTM in 1989 wordt gevestigd, verwijst het chemisch afbreekbare materiaal naar een plastiek de waarvan chemische structuur in een specifiek milieu verandert dat prestatiesverlies binnen een specifieke tijd die veroorzaakt. De ontwikkeling van chemisch afbreekbare plastic verpakkingsmaterialen en de geleidelijke verwijdering van niet chemisch afbreekbare plastic verpakkingsmaterialen zijn de algemene tendens van de ontwikkeling van wetenschap en technologie in de wereld en één van de hotspots van materiële onderzoek en ontwikkeling. De chemisch afbreekbare plastieken zijn gemakkelijk zich te verwerken en te vormen, en de prijs vermindert dag aan dag, wat heeft geleid tot een sterke stijging in het gebruik van chemisch afbreekbare plastieken voor verpakking. Volgens de de markt en de technologievoorspelling van de V.S., hebben meer dan 40 bedrijven in de Verenigde Staten chemisch afbreekbare plastieken, met een output van 2. 5% in 1987 30000 die ton geproduceerd, tot 380000 ton in 1992 wordt verhoogd, een verhoging van 17 keer van vijf jaar. Momenteel, zijn de chemisch afbreekbare plastieken wijd gebruikt in voedsel verpakking, omzetdozen, kruidenierswinkelzakken, hulpmiddel verpakking en de buiten verpakking van sommige mechanische en elektroproducten in de Verenigde Staten.

Momenteel, de enige volledig biologisch afbreekbare polymeren die zijn bevestigd zijn biosynthetische alifatische die polyesters, zoals PHB en PHBV door gisting wordt samengesteld, polymeren etherbanden en polyhydroxy groepen zoals zetmeel en cellulose bevatten, evenals synthetische polyamiden, polyurethaan die, polymeren die etherbanden en PVA bevatten. Onder deze polymeermaterialen, zijn het polyurethaan, het polyamide, de polyester en PVA alle verpakkingsmaterialen met goede prestaties, die wijd zoals verpakkende films, verpakkende containers of bindende materialen worden gebruikt. Nochtans, hebben deze volledig chemisch afbreekbare verpakkingsmaterialen verscheidenheden, beperkt en verre van het voldoen aan van de vereisten van vele verpakkingstechnologieën en verpakking van beschermingseigenschappen geweest. PHB, PHBV en de polyether zijn niet zeer nuttig wegens hun punt en sterkte met een laag smeltpunt. Nochtans, hebben de verpakkingsmaterialen die volledig door micro-organismen kunnen worden gedegradeerd veel aandacht van alle landen wegens hun volledige onschadelijkheid naar het milieu aangetrokken, en de ontwikkeling van dit aspect is nog wordt uitgevoerd.

Het onvolledige polymeer chemisch afbreekbare die plastiek (zetmeel+pe type) met zetmeel wordt gemengd, ook als bio verdelend plastiek wordt bekend, is een materiaal met snelle onderzoek en ontwikkeling, vele industrialisatieverwezenlijkingen, en gemoeten blijven kosten drukken. om de het mengen verenigbaarheid tussen zetmeel en polymeren te verbeteren moet het zetmeel worden gewijzigd. De oppervlakte van gewijzigde zetmeeldeeltjes wordt behandeld door alkyl, die de rol van waterstofband, verzwakt en zo de verenigbaarheid met polyethyleen, polyvinyl alcohol en andere polymeren verhoogt.

China begon chemisch afbreekbare zetmeelplastieken begin de jaren tachtig te ontwikkelen. De zetmeelplastieken door het Yinghua-Instituut van Jiangxi-Academie van Wetenschappen worden ontwikkeld bereikten eerst succes dat. In 1987, ging het de schatting over en vestigde de eerste kleine zetmeel plastic productielijn in China. De productprestaties bereikten de internationale norm van hetzelfde type van plastieken. Van de het zetmeel gebruikte chemisch afbreekbaar hars van Peking Huaxin de productenco., Ltd zetmeel als belangrijkste grondstof in plaats van wat polyethyleen als grondstof, en zette de chemisch afbreekbare voedsel verpakkingszakken op de markt in 1991.

Het probleem van zetmeel chemisch afbreekbare plastieken is dat tijdens degradatie, slechts het zetmeeldeel in een korte tijd biologisch afbreekbaar is, terwijl het plastic deel, zoals polymeren zoals PK, PS, pvc, enz., niet kan biologisch afbreekbaar zijn. Het degradatieresultaat is dat hoewel het mengsel wordt gedegradeerd en zijn prestaties worden gedegradeerd, het nog in de grond of het milieu wordt verlaten. Het zal minstens 20 jaar vergen om volledige degradatie te bereiken en het ecologische milieu in te gaan. Daarom is dit een soort onvolledige biologisch afbreekbare materialen, kan het een het matigen zich rol in de behandeling van plastic afval, eerder dan fundamentele behandeling slechts spelen.

De fotodegradatieverpakkingsmaterialen door photosensitizers worden verkregen die zijn toe te voegen gemeld. PE, pp en andere algemeen gebruikte plastieken kunnen worden verkregen door geschikte photosensitizer toe te voegen. Het groene die verpakkingsmateriaal van TPR die door filltecbedrijf wordt ontwikkeld in wordt Zweden door calciumcarbonaat met polypropyleen gemaakt samen te stellen met fotolyseagent door speciaal proces wordt toegevoegd. Zijn samenstelling is zeer gelijkaardig aan eishell en is bijna onschadelijk aan het milieu. Het kan thermoformed zijn, gevormde slag, gevormd en uitgedreven injectie. TPR is vlot en vlot. De films van verschillende dikte degraderen in poeder na 4-18 maanden onder licht. Het wordt nu gebruikt in de verpakking van boter, roomijs, enz.

Momenteel, hebben de fotodegradatieverpakkingsmaterialen nog de volgende problemen: 1) de tegenspraak tussen fotodegradatiesnelheid en de prestaties van photodegradable polymeren. Als de fotodegradatiesnelheid te snel is, hoewel het voor de afvalverwerkingplastieken bevorderlijk is, verfraai het milieu en verminder verontreiniging, is het duidelijk schadelijk aan de de de dienstprestaties en levensduur; 2) Het effect van fotodegradatieproducten op het ecologische milieu, als de fotodegradatieproducten kunnen blijven biologische afbraak ondergaan, en definitief koolstofenergie of onschadelijke die substanties worden door micro-organismen wordt geabsorbeerd, natuurlijk, het is het beste. Maar in feite, hebben de copolymeren van ethyleen, propyleen en vinylketon zeer weinig biologische afbraakcapaciteit in grond of ondergrondse waterwegen na fotodegradatie, en of de fotodegradatieproducten voor het ecologische milieu schadelijk zijn is ook waard het bestuderen.

Momenteel, worden de biologisch afbreekbare en photodegradable plastieken verkregen die de markt ingaan hoofdzakelijk door te mengen of polymeren voor algemeen gebruik zoals PE en pp met chemisch afbreekbare polymeren zoals zetmeel of cellulose enten, en photosensitizers toevoegen die fotodegradatie kunnen veroorzaken. Het onderzoek en de toepassing op dit gebied zijn zeer actief. Polyketones kan chemisch met oxidatiemiddelen zoals waterstofperoxyde en peroxy zuur worden gewijzigd, en in polymeren worden geoxydeerd die polyester en polyketonestructuren bevatten die tegelijkertijd, verpakkingsmaterialen met zowel biologische afbreekbaarheid als fotodegradatie worden. Het biologisch afbreekbare/photodegradable die plastiek door de Afdeling van chemie van Lanzhou-universiteit wordt ontwikkeld kan direct in de productie van fast-food lunchdozen en vuilniszakken worden gebruikt. Het gebruikt niet zetmeelphotosensitizers en biologisch afbreekbare agenten. Zijn sterkte en transparantie zijn beter dan zetmeelplastiek. Het heeft uitstekende fotodegradatieprestaties en kan zijn embrittled binnen 50~100 dagen. Zijn degradatieproducten kunnen verder door micro-organismen zoals vorm worden gedegradeerd, en definitief de koolstofbron van micro-organismen worden en naar aard terugkeren. De belangrijkste die materialen van Shuang Jie-plastiek door de harsfabriek van Guangdong Shenzhen Huipeng zijn worden geproduceerd PF en zetmeel, waarvan de inhoud van gewijzigd zetmeel tot 70% is. Slag het vormen wordt gebruikt voor verpakking, en deze film kan onder biologische en lichteffecten worden gedegradeerd. De laatste jaren, hebben vele landen de diepe verwerking en de ontwikkeling van landbouw en nevenactiviteitproducten versterkt om de uitvoerige voordelen van landbouw te verbeteren. Landbouw gebruiken en de nevenactiviteitproducten zijn om milieuvriendelijke voedsel plastic verpakkingsmaterialen te veroorzaken onderzoekhotspot op het gebied van wetenschappelijk onderzoek geworden.

Momenteel, is de toepassing van „biologisch afbreekbare hars“ om de bestaande verpakkende plastieken te vervangen in volledige schommeling. Het graan is een heerlijk en voedzaam voedsel. Het wordt ook wijd gebruikt in de vervaardiging van zoetmiddelen en dierenvoer. Met de vooruitgang van technologie, kan het ook worden gebruikt om een verscheidenheid van plastic producten te produceren. Bijvoorbeeld, is de „maïszetmeelhars“ met succes in Japan en Taiwan wordt bestudeerd een nieuw type van groen milieubescherming materiaal dat. Deze hars wordt gemaakt van graan door te verwerken en te plastificeren. Eerst, wordt de suiker in graan gehaald, nadat de gisting en de distillatie, de basismaterialen voor de productie van plastieken en de vezels worden gehaald, en in een materiële geroepen polylactide dan verwerkt (PLA), die een fijn korrelig materiaal met een diameter van slechts 4.57mm is. Het kan in een verscheidenheid van beschikbare producten worden gemaakt, zoals waterkoppen, plastic zakken, goederen verpakking enz. Volgens experimenten, kan dit verpakkingsmateriaal door branden, biochemische decompositie en insect worden weggedaan die, eten om „witte verontreiniging“ te vermijden.

De buitenlandse ondernemingen zijn optimistisch over dit nieuwe milieubescherming materiaal geweest. Bijvoorbeeld, gebruikte de Coca-cola 500000 beschikbare koppen bij de Winterolympics van Salt Lake City, allen gemaakt van graanplastiek. Dit soort kop verdween in openlucht in slechts 40 dagen. Sony, een Japanse elektrisch apparaatfabrikant, heeft M.D.dienbladen met plastic die document verpakt van graan twee jaar wordt gemaakt. De nieuwe verpakking is zo mooi zoals de vorige verpakking, maar het zal niet het nadelige gevolg van „duurzaamheid“ veroorzaken.

De wetenschappers van het Ministerie van de V.S. van Landbouw kondigden onlangs aan dat een nieuw milieuvriendelijk voedselverpakkingsmateriaal zou moeten uit komen. Dit nieuwe materiaal wordt volledig gemaakt van verpletterde aardbeien, dat aan de vereisten van milieubescherming voldoet en het traditionele polyethyleenplastiek als nieuw voedselverpakkingsmateriaal kan vervangen. Tara McHugh, een voedseldeskundige van het Ministerie van de V.S. van landbouw, zei dat dit pas ontwikkelde voedselverpakkingsmateriaal geen verschillend van traditionele producten in termen van prestaties is. De voedsel verpakkingsfilm van het wordt gemaakt kan de penetratie van zuurstof ook verhinderen, om het effect van voedselbehoud te bereiken dat. Aangezien de ingrediënten van dit nieuwe materiaal hoofdzakelijk van inferieure groenten en vruchten zijn die niet geschikt zijn om te eten, is het een materiaal dat natuurlijk kan worden ontbonden en aan de vereisten van milieubescherming voldoet. In de test, kan de verpakkende die film van dit „magische“ materiaal wordt gemaakt niet alleen vers houden, maar ook de smaak van bananen, appelen en andere vruchten verbeteren. Tara mchuey zei dat in de nabije toekomst, niet alleen kunnen de aardbeien als verpakkingsmaterialen worden gebruikt, maar ook kunnen de groenten zoals wortelen en de bloemkool als verpakkingsmaterialen worden gebruikt.