In 10 November, publiceerde de „tolken“ website van Roy International Policy Institute in Australië de originele vraag: „wanneer China weigert te weigeren, wanneer men hoort dat Peking de gezamenlijke operatie van“ nationaal zwaard“ lanceerde, is het gemakkelijk om te veronderstellen dat de Chinese vastelandsschepen Detroit kruisten van Taiwan of de Chinese onderzeeër plotseling uit de diepten van het Overzees Zuid- van China te voorschijn kwam. Nochtans, heeft dit „zwaard“ een verschillende rand - China kondigde aan dat het niet meer als „wereldvuilnisbak“ dienst zal doen. Het verhaal benadrukt een globale verbinding die vaak wordt overzien.
Bij het begin, kondigde China enkel de „nationaal zwaard“ actie aan, en de relevante veranderingen werden beschouwd als te drastisch, zodat de recyclerende industrie geloofde niet dat het worden uitgevoerd. Binnen één jaar, verminderden het globale plastic die afval aan China wordt vervoerd door 99% is verminderd en de invoer van papierafval door 1/3. Dit beleid heeft geleid tot een crisis in de afvalbeheerindustrie. Naast landfilling, verbranding of overal het verwerpen, weten de betrokken landen niet het waar te om die afval te vervoeren.
De belangrijkste bedoeling van de „nationaal zwaard“ actie is de het natuurlijke milieu van China en gezondheid van mensen te beschermen door een groot aantal vuil en schadelijke stoffen te verwerpen. Maar een andere onuitgesproken mogelijke beweging veroorzakend is het beeld van China. Hoe kan dit land een grootmacht met de concurreren worden en Verenigde Staten wanneer het nog „buitenlands huisvuil“ van de wereld verzamelt? In feite, is verbieden van de invoer van huisvuil verenigbaar met het tempo van het verbeteren van de sterkte en de ambitie van China. In het tweede jaar van de implementatie van de „nationaal zwaard“ actie, nam Peking een taaie houding op de (onredelijke) handelseisen van de Verenigde Staten, gelande die bommenwerpers op de eilanden door China in het Overzees Zuid- van China voor het eerst worden gebouwd, en verzette zich de zogenaamde „vrije die navigatie“ oefening door de Verenigde Staten in het gebied wordt geleid.
Verwerpen van huisvuil kan waarschijnlijk niet strategisch in om het even welk defensie of buitenlands beleids Witboek verschijnen, maar dit zou moeten worden gezien als signaal dat Peking zekerder zal worden in de komende jaren.
Hoewel de maatregelen van China opschudding in de globale industrie van de afvaluitvoer teweegbrachten, vulden de Zuidoostaziatische ondernemingen snel het vacuüm en voerden hun eigen beperkingen van de afvalinvoer of verboden uit zes later maanden. Sinds 2018, hebben de westelijke landen aangaande afvalbeheermethodes moeten evalueren. De Verenigde Staten lanceerden snel diverse activiteiten om het publiek op te leiden om de gewoonte te ontwikkelen van aangewezen recycling en goedaardigere recycling en infrastructuur te ontwikkelen. De Europese landen van Australië hebben en ook gelijkaardige maatregelen getroffen.
Voor belangrijke veranderingen in globaal afvalbeheer zwaard“ actie, van China is de het „geen verschillend van een katalysator. Sedertdien hebben de landen het gebruik van beschikbare plastic zakken, plastic stro en andere producten, verlaten en meer aandacht aan het effect van verontreiniging en klimaatverandering en manieren besteed om het te behandelen. In termen van afvalbeheer, schijnt het dat het Westen Peking voor het bevorderen van een beter toekomstig milieu zou moeten danken.
